İtalyan Marksist siyaset felsefecisi Antonio Negri, 16 Aralık Cumartesi günü Fransa’nın başkenti Paris’te 90 yaşında hayatını kaybetti. 1 Ağustos 1933 tarihinde İtalya’nın Padua kentinde doğan Negri, 1950’li yılların başında Roman Katolik gençlik hareketi “‘Gioventú Italiana di Azione Cattolica”ya katıldı. 1956 tarihinde İtalyan Sosyalist Partisi üyesi olan Negri, Padua Üniversitesi’nde Siyaset Bilimi okudu.
1967 yılına dek Padua Üniversitesi’nde asistan olarak görev yapan ve aynı yıl Devlet Doktrinleri profesörü olan Negri, 1969 yılında ‘İşçilerin Gücü’ (Potere Operaio) isimli siyasi grubun kurucuları arasında yer aldı. ‘Potere Operaio’ fabrikalarda işçiler ardına protesto düzenleyen siyasi bir gruptu. ‘İşçilerin Gücü’nün 1973 yılında dağılmasının ardından Negri, 1973 yılında ‘Özerk İşçi Örgütü’ (Autonomia Operai Organizzata) isimli siyasal oluşumun bünyesine katıldı ve pek çok kuramsal makaleye katkıda bulundu.
Antonio Negri, Nisan 1979’da ‘Autonomia’ isimli hareketin pek çok diğer mensubu ile birlikte tutuklandı; kendisine ‘Kızıl Tugaylar’ isimli oluşum ile bağlantılı olduğu iddiasıyla suçlama yöneltildi. Negri ayrıca Kızıl Tugaylar’ın İtalya Hristiyan Demokrat Partisi Genel Başkanı Aldo Moro’nun 1978 yılında kaçırılıp öldürülmesini planlamakla suçlandı. Negri, her ne kadar ikinci suçtan temize çıksa da davada mahkum edildi ve 1984 yılında gıyabında 30 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Negri’ye 1960 ve 1970’lerdeki siyasi aktivistlerin şiddetinden ‘ahlaki olarak sorumlu olduğu’ iddiasıyla 4 yıl hapis cezası daha verildi.
4 yıl boyunca tutuklu kalan Antonio Negri, bu esnada Radikal Parti listesinden milletvekili seçilerek serbest bırakıldı. Fakat Negri’nin dokunulmazlığı İtalya Temsilciler Meclisi tarafından kaldırıldı. Negri, İtalya’da tekrar hapse girmeyerek Uluslararası Af Örgütü ve Félix Guattari’nin yardımıyla Fransa’ya gitti. Fransa’da Saint Denis’taki Paris Üniversitesi VIII’te çalışmaya başlayan Antonio Negri’nin o dönemde birlikte çalıştığı isimler arasında Alain Badiou ve Gilles Deleuze de yer aldı. Negri, Paris’te yaşadığı sırada Michael Hardt isimli genç bir öğrenciyle tanıştı ve ilerleyen on yıllarda birlikte pek çok iş ürettiler.
Negri, 1997 yılında gönüllü olarak hapis cezasını çekmek için İtalya’ya döndü. Hapis cezası hafifletilen Negri, 2003 yılında serbest bırakıldı. Antonio Negri ve Michael Hardt’ın ‘The Labor of Dionysus’ kitabı 1994 yılında yayınlandı. Ardından ikili 2000 yılında uluslararası çok satanlar arasına giren ‘Empire’ kitabını yayınladı. Negri ve Hardt, kitaplarında, 2. Dünya Savaşı’nın ardından yeni bir egemenlik formunun ortaya çıktığını savunarak buna ‘Empire’ yani ‘İmparatorluk’ adını verdi. İki düşünür, bu egemenlik formunun doğası gereği küresel olduğunu ve halihazırda herhangi bir ulus devletten daha güçlü olduğunu savundu.
Negri ve Hardt, ayrıca üretim, işgücünün yönetilmesi ve finansın yeni küresel süreçlerinin yani küreselleşmenin sermayenin kompozisyonunu değiştirdiği ve bunu yaparken yeni bir sınıf oluşturduğu fikrini dile getirdi. Onlara göre, bu durum aynı zamanda sınıf mücadelesi tarihinde yeni bir sayfa da açıyordu. Negri’nin Türkçeye çevrilen kitapları arasında şunlar bulunuyor: Aykırı Spinoza, Yaban Kuraldışılık, Marx Ötesi Marx, İmparatorluktaki Hareketler, Yıkıcı Politika, Avrupa ve İmparatorluk, Bizim Gibi Komünistler, Félix Guattari ile yazışmalar, Devrim Zamanı, Dioynisus’un Emeği, Çokluk, İmparatorluk. (DIŞ HABERLER)
